wpisy na blogu

Instalacje to na budowie taki czas, że robi się i robi, a postępów praktycznie nie widać. Może spektakularnych efektów brak, ale uwierzcie, że nie próżnujemy.

Hydraulik powoli kończy rozkładać rurki:

My za to przystąpiliśmy do przygotowań do układania styropianu. Miało być fajnie lekko i przyjemnie, a wyszło jak zawsze :P

Pierwszym naszym zadaniem było wyskrobanie podłogi z resztek tynku i innych nierówności - w tym celu zakupiliśmy specjalne skrobaki do betonu. Tutaj niestety musimy "podziękować" naszym tynkarzom - w niektórych pomieszczeniach była centymetrowa warstwa tynku na prawie całej powierzchni (śmiejemy się, że tynkarze chcieli nam od razu zrobić wylewki)  i nie dało się tego tak zostawić. Trzeba było mocno walczyć aby dokopać się do podłogi. A wystarczyło żeby Panowie po sobie posprzątali albo rozłożyli folię i problemu by nie było. Na szczęście wspólnymi siłami daliśmy radę pozbyć się nierówności, choć ramię  boli mnie do dzisiaj.

Kupiliśmy też styropian - trochę zabolało po kieszeni, ale i tak trafiliśmy na w miarę jak na dzisiejsze czasy przyzwoitą cenę - za EPS100 zapłaciliśmy 307zł za m3 (osoby, które kupowały styropian jakiś czas temu właśnie teraz pewnie oddychają z ulgą, że nie przyszło im się budować w dzisiejszych czasach). Zamontowaliśmy też alarm, bo w pamięci mamy jak naszym znajomym kilka lat temu ukradli styropian z budowy  i  nie chcieliśmy mieć podobnych atrakcji.

 W międzyczasie nasz nieoceniony pomocnik - majster, inżynier i kierownik budowy w jednym, czyli Tata - skonstruował 2 maszyny do cięcia styropianu :) 

Teraz to już wreszcie miało być fajnie, lekko i przyjemnie - ot takie puzzle, tylko trochę większe. Ale to by było za  piękne...

Zaczęliśmy od piętra, gdzie nie dość, że mamy dwie łazienki i pralnie, więc sporo rur z wodą i kanalizacją, to jeszcze w każdym pomieszczeniu idą rury od rekuperacji. Docinek było co nie miara. Walka z samym piętrem trwała prawie miesiąc (pracowaliśmy głównie w weekendy i trochę w tygodniu po pracy, skrobiąc podłogę w międzyczasie, do tego doszła przerwa na zasłużony urlop :). Już wiemy, że jak będziemy budować drugi dom, to w takich miejscach mocno rozważymy pianobeton czy styrobeton. Parter właśnie zaczynamy i bez tych wszystkich rurek idzie 5 razy szybciej :).

Przy docinkach wyszło nam kilka prawdziwych arcydzieł sztuki:

Działamy też w innych tematach - wybraliśmy oczyszczalnie . Padło na AT6 (AquaTech 6) choć mocno nam niektórzy polecali bioficent z Kingspan'a. Zdecydowała głównie cena, ale też inne drobiazgi, ale to już w osobnym wpisie. Na razie musimy załatwić wszystkie formalności, które pozwolą nam starać się o dofinansowanie od miasta, bo  przy szybko topniejących funduszach każdy pieniądz się przyda :)

Pozdrawiamy

Ania i Piotrek

Jakiś czas temu postanowiliśmy załatwić w Urzędzie Miasta szybką formalność, jaką jest nadanie numeru domu. Nasza uliczka jest boczną odnogą ciągnącej się bardzo długo ulicy, pierwsze domy budowały się tam dawno temu - numeracja jest już zakończona,  dlatego każde kolejne budynki dostają numer z literkami. Ciekawi byliśmy jak zostanie to rozwiązane w naszym przypadku. Propozycja urzędu - 159AS... Brzmi ciekawie, ale w takim razie zażartowaliśmy żeby już było 159AP od pierwszych liter naszych imion... i po krótkich negocjacjach z Panią urzędniczką tak zostało :)

Ciekawe czy listonosz dotrze do nas z jakimś listem...

Zastanawiam się jak sprawa naszej małej uliczki potoczy się dalej, bo budują się kolejne 4  domy, a w perspektywie będzie ich  jeszcze więcej. Może dostaniemy nową ulicę, chyba, że wygodniej będzie miastu nadawać numery typu 159 XYZ :)

Pozdrawiamy

Ania i Piotrek

Nasze ptaszki wyleciały już z gniazda, prace idą powoli, ale do przodu, kasa topnieje, cierpliwość też, a my czasu  nie możemy znaleźć na nic, więc i bloga nie było kiedy zaktualizować. Ale mamy nadzieję, że kiedyś w końcu uda nam się wyjść z etapu instalacji.  Postaramy się wrzucić kilka wpisów żeby nadrobić zaległości.

Jakiś czas temu, podczas rozkładania rekuperacji Panowie stwierdzili, że jeśli dostarczymy im płyty OSB, to oni zamontują nam od razu kilka z nich, potrzebnych do tego żeby trzymała się na nich instalacja. Ochoczo przystaliśmy na te propozycję, a że płyty były w wyjątkowo dobrej jak na tamte czasy cenie ( było to jakieś dwa miesiące temu, w porównaniu do obecnych cen o połowę tańsze!) to postanowiliśmy kupić już płyty na cały strych. Nie spodziewaliśmy się,  że płyty o grubości 25 mm 2500x1250 będą aż takie ciężkie (ponad 40 kg) i przysporzą nam tyle pracy.

Uznaliśmy, że przy tej wielkości i ciężarze nie uda nam się ich samodzielnie wnieść na piętro, a co dopiero mówić o wrzuceniu na strych, więc postanowiliśmy zacząć od przecięcia płyt na pół. Prace odbyły się w gronie rodzinnym, to znaczy z pomocą mojego nieocenionego Taty.

Trwały cały dzień, a ich efektem było 56 sztuk "połówek".

W następny weekend z pomocą Rodziny wrzuciliśmy płyty najpierw na piętro, a następnie na strych.

Wydaje się nic nadzwyczajnego, ale ze względu na ciężar i gabaryty płyt nie było to wcale takie łatwe i stanowiło dla nas spore wyzwanie. Płyty na razie są tylko wstępnie przybite. Żeby ułożyć je docelowo trzeba będzie niestety trochę  podocinać, a to już dopiero po wylewkach. Na górze utworzyło się całkiem przyjemne pomieszczenie - będzie gdzie trzymać  "przydasie", a może i nie tylko. My za to jesteśmy dumni z rodzinnie wykonanej pracy na budowie :)

Na koniec okazało się, że płyt kupiliśmy za dużo. Obliczanie wymiarów na szybko na rzucie z projektu nie było dobrym pomysłem,  ale czas gonił, bo cena była atrakcyjna i ostatnie sztuki płyt. Za to przy obecnych cenach uda nam się nadmiar sprzedać z niezłym zyskiem :D

A tu nasz stół budowlany (uroczy obrusik, prawda? ;))

I uwiecznione równolegle odbywające się prace porządkowe

Pozdrawiamy

Ania i Piotrek